Inentingen

Tegen welke ziekten gevaccineerd moet worden en hoe vaak de inenting herhaald moet worden, hangt af van de werkzaamheid van de vaccins en het risico dat de honden lopen op een infectie. Door uw hond te laten vaccineren, is er niet alleen minder risico voor uw eigen hond, maar ook voor de honden van anderen. Want hoe meer honden worden gevaccineerd, hoe minder honden er zijn die elkaar kunnen besmetten en krijgen de ziekteverwekkers minder kans zich te verbreiden.

Basisvaccinatieschema

Naast de basisvaccinaties heb je nog een aantal andere ziektes waartegen je kunt vaccineren:

Kennelhoest: Kennelhoest is een ontsteking van de keel en de luchtpijp van de hond. Kennelhoest kan veroorzaakt worden door verschillende virussen en bacteriën. Kennelhoest verspreidt zich via de lucht en in situaties waar veel honden bij elkaar komen, zoals in een kennel, verspreiden virussen en bacteriën zich sneller. Honden met kennelhoest hebben vaak een gevoelige keel. Wanneer deze geprikkeld wordt moet een hond hoesten. Deze prikkeling kan van buitenaf komen, bijvoorbeeld door te trekken aan de riem, maar ook van binnenuit. Honden die blaffen, hijgen of snel ademen door bijvoorbeeld opwinding of inspanning, gaan sneller hoesten. Dit hoesten klinkt droog en doet vaak een beetje denken aan kokhalzen. Bij sommige honden is verder niet veel te merken, andere honden zijn een beetje uit hun doen. Ze zijn wat lustelozer, kunnen soms moeite hebben met eten (slikken) en kunnen ook lichte verhoging hebben. Honden moeten de minimale leeftijd hebben bereikt van 3 weken voordat ze gevaccineerd mogen worden tegen kennelhoest, het wordt via de neus opgenomen en biedt na 3 weken een bescherming voor een jaar. Voor kennels, pensions, uitlaatservices en cursussen is een kennelhoestvaccinatie vaak verplicht.

Rabiës: Rabiës is de Latijnse naam voor hondsdolheid. In Nederland komt rabiës gelukkig maar heel af en toe voor, maar in een aantal Europese landen is het een groot probleem. Dieren en mensen gaan vrijwel zonder uitzondering dood binnen 7 dagen nadat de verschijnselen zich openbaren. De tijd tussen besmetting en het ontstaan van verschijnselen kan echter maanden in beslag nemen. Hondsdolheid tast de hersenen aan. Honden met rabiës vertonen een ander gedrag dan ze voorheen hadden. De laatste jaren is bekend geworden dat rabiës ook bij een bepaalde soort vleermuis voorkomt. Deze vleermuis komt vooral boven de grote rivieren voor. U kunt dus beter uit de buurt blijven van vleermuizen. Als u vermoedt dat een dier rabiës heeft geef dit dan zo snel mogelijk door aan de politie of bel het gemeentehuis. Na contact met een verdacht dier (likken, krabben, bijten) luidt het advies de wond zo snel mogelijk (uit) te wassen met veel water en (prik) zeep, de wond zo mogelijk met jodium te ontsmetten en direct contact op te nemen met een arts. Snelle behandeling kan levensreddend werken. Meestal brengen honden en katten door middel van speeksel de infectie op de mens over. Daarom is vaccinatie, daar waar kans is op rabiës, van groot belang. Een aantal landen is vrij van rabiës en wil dit ook blijven. Vandaar dat zij strenge eisen stellen aan de toelating van dieren uit het buitenland. Andere landen stellen minder strenge eisen. Daarom is het belangrijk dat u, als u uw hond of kat mee wilt nemen naar het buitenland, tijdig bij ons informeert over de eisen. Een Rabiësvaccinatie biedt na 21 dagen bescherming en is drie jaar geldig.

Herpes: Het Canine Herpes Virus (CHV) is een virus die ziekte veroorzaakt bij honden. Het virus komt wereldwijd voor en veroorzaakt diverse ziekteverschijnselen. Een hond die besmet is geweest met het herpesvirus kan levenslang drager blijven van het virus. Alle honden zijn gevoelig voor herpes. We zien echter dat de meeste problemen zich voordoen in fokkerijen en op plaatsen waar veel honden samen leven. Het herpesvirus kan uitgescheiden worden in neusvocht. Bij snuffelen of likken kunnen honden elkaar dus besmetten. Ook is er kans op een genitale besmetting bij reu en teef na dekking. Puppy’s die via de baarmoeder besmet worden tijdens de laatste vier weken van de dracht kunnen geaborteerd of dood geboren worden. Ook kunnen puppy’s besmet raken tijdens de passage door het geboortekanaal bij een geïnfecteerde teef. Voor puppy’s tot de leeftijd van 2-3 weken is het virus zeer schadelijk, in veel gevallen zelfs fataal.

Ziekte van Lyme: is de meest voorkomende door teken overgedragen infectie in Europa. De teek komt voor in bosrijke omgevingen, waterrijke gebieden en plaatsen met hoog gras (duinen maar ook de achtertuin). In Nederland is gemiddeld 1 op de 5 teken (20%) besmet met Borrelia. Alle honden lopen na een beet van een geïnfecteerde teek het risico de ziekte van Lyme te ontwikkelen. Het kan maanden na de tekenbeet duren voordat de symptomen zichtbaar worden: kreupelheid, sloomheid, koorts. Veel geïnfecteerde honden tonen helemaal geen ziekteverschijnselen. Tegenwoordig is het mogelijk uw hond hiertegen te beschermen door middel van een vaccinatie. De basisvaccin bestaat uit twee vaccinaties, daarna is 1x per jaar voldoende.

Leishmania: is een ’tropische ziekte’ veroorzaakt door een parasiet die van hond op hond overgebracht kan worden via de zandvlieg. De ziekte is een zoönose wat inhoudt dat de ziekte ook via de besmette zandvlieg overgedragen kan worden op de mens. De parasiet is moeilijk te bestrijden en de behandeling is vaak levenslang. Er is nu een nieuw vaccin op de markt ter bescherming. Daarnaast is het belangrijk parasiticum te blijven toedienen. Ziekteverschijnselen kunnen zijn: verminderde inspanningstolerantie, gewichtsverlies, sloomheid, veel drinken en plassen, verminderde eetlust, diarree, braken en bloedneuzen. Ook kunnen er afwijkingen aan de huid ontstaan zoals kaalheid bij de kop, schilfers en afwijkende nagels.

Leptospirose: is een besmettelijke ziekte die van dier op mens (zoönose) kan worden overgedragen. De ziekte wordt veroorzaakt door een groep bacteriën, genaamd leptospiren. Een van de vormen van Leptospirose is de ziekte van Weil, veroorzaakt door de serogroep Leptospira Icterohaemorrhagiae. Leptospirose komt wereldwijd voor en is in Nederland vrij zeldzaam door een effectief vaccinatiebeleid. Sinds 2014 is het aantal besmettingen van mensen en honden in Nederland gestegen. Bij katten wordt de ziekte niet gezien.

Voor meer informatie over leptospirose klik hier